فلسفی کاو منکر حنانه است ** از حواس اولیا بیگانه است‌‌

فلسفی کاو منکر حنانه است ** از حواس اولیا بیگانه است‌‌ 3280

گوید او که پرتو سودای خلق ** بس خیالات آورد در رای خلق‌‌

بلکه عکس آن فساد و کفر او ** این خیال منکری را زد بر او

فلسفی مر دیو را منکر شود ** در همان دم سخره‌‌ی دیوی بود

گر ندیدی دیو را خود را ببین ** بی‌‌جنون نبود کبودی بر جبین‌‌

هر که را در دل شک و پیچانی است ** در جهان او فلسفی پنهانی است‌‌ 3285

می‌‌نماید اعتقاد و گاه گاه ** آن رگ فلسف کند رویش سیاه‌‌

الحذر ای مومنان کان در شماست ** در شما بس عالم بی‌‌منتهاست‌‌

جمله هفتاد و دو ملت در تو است ** وه که روزی آن بر آرد از تو دست‌‌

هر که او را برگ آن ایمان بود ** همچو برگ از بیم این لرزان بود