صد هزاران سال ابلیس لعین ** بود ز ابدال و امیر المؤمنین‌‌

Lânetlenmiş İblis; yüz binlerce yıl Abdâl’ dendi, müminler beyiydi.

پنجه زد با آدم از نازی که داشت ** گشت رسوا همچو سرگین وقت چاشت‌‌

Naz ve istiğnası yönünden Âdemle savaştı, kuşluk vakti kokmaya başlayan pislik gibi rüsvay oldu.

دعا کردن بلعم باعور که موسی و قومش را از این شهر که حصار داده‌‌اند بی‌‌مراد باز گردان‌‌

Temsil yoluyla Bâûr’un hikâyesi

بلعم باعور را خلق جهان ** سغبه شد مانند عیسای زمان‌‌

Dünya halkı, Bâûr oğlu Bel’am’a zamanın İsa’sına mağlûp oldukları gibi mağlûp ve zebun olmuştu.

سجده ناوردند کس را دون او ** صحت رنجور بود افسون او

Ondan başka kimseye secde etmezlerdi. Afsunu, hastalara şifa verirdi.

پنجه زد با موسی از کبر و کمال ** آن چنان شد که شنیده ستی تو حال‌‌ 3300

Kendisini beğendiği, ulu gördüğü için Musa ile savaştı. Sonra hali, duyduğun gibi oldu.

صد هزار ابلیس و بلعم در جهان ** همچنین بوده ست پیدا و نهان‌‌

Dünyada yüz binlerce İblis ve Bel’am vardır ki gizli, açık hep bu hale düşmüşlerdir.

این دو را مشهور گردانید اله ** تا که باشد این دو بر باقی گواه‌‌

Tanrı, diğerlerine misal olsun diye bu ikisini meşhur etti;

این دو دزد آویخت از دار بلند ** ور نه اندر قهر بس دزدان بدند

Bu iki hırsızı darağacına çekti, yükseltti. Yoksa kahrına uğramış daha nice hırsız var!

این دو را پرچم به سوی شهر برد ** کشتگان قهر را نتوان شمرد

Bu ikisini aşikâre kahredip şöhretlendirdi; yoksa onun kahrıyla ölenler sayılamayacak kadar çok!

نازنینی تو ولی در حد خویش ** الله الله پا منه از حد خویش‌‌ 3305

Nazeninsin, nazlısın, ama haddince Allah aşkına olsun haddini aşma!