پنجه زد با آدم از نازی که داشت ** گشت رسوا همچو سرگین وقت چاشت‌‌

دعا کردن بلعم باعور که موسی و قومش را از این شهر که حصار داده‌‌اند بی‌‌مراد باز گردان‌‌

بلعم باعور را خلق جهان ** سغبه شد مانند عیسای زمان‌‌

سجده ناوردند کس را دون او ** صحت رنجور بود افسون او

پنجه زد با موسی از کبر و کمال ** آن چنان شد که شنیده ستی تو حال‌‌ 3300

صد هزار ابلیس و بلعم در جهان ** همچنین بوده ست پیدا و نهان‌‌

این دو را مشهور گردانید اله ** تا که باشد این دو بر باقی گواه‌‌

این دو دزد آویخت از دار بلند ** ور نه اندر قهر بس دزدان بدند

این دو را پرچم به سوی شهر برد ** کشتگان قهر را نتوان شمرد

نازنینی تو ولی در حد خویش ** الله الله پا منه از حد خویش‌‌ 3305

گر زنی بر نازنین تر از خودت ** در تگ هفتم زمین زیر آردت‌‌