گر شود پر شاخ همچون خار پشت ** شیر خواهد گاو را ناچار کشت‌‌

گر چه صرصر بس درختان می‌‌کند ** با گیاه تر وی احسان می‌‌کند 3325

بر ضعیفی گیاه آن باد تند ** رحم کرد ای دل تو از قوت ملند

تیشه را ز انبوهی شاخ درخت ** کی هراس آید ببرد لخت لخت‌‌

لیک بر برگی نکوبد خویش را ** جز که بر نیشی نکوبد نیش را

شعله را ز انبوهی هیزم چه غم ** کی رمد قصاب از خیل غنم‌‌

پیش معنی چیست صورت بس زبون ** چرخ را معنیش می‌‌دارد نگون‌‌ 3330

تو قیاس از چرخ دولابی بگیر ** گردشش از کیست از عقل مشیر

گردش این قالب همچون سپر ** هست از روح مستر ای پسر

گردش این باد از معنی اوست ** همچو چرخی کان اسیر آب جوست‌‌