کین چه شکر است او مگر با ما بد است ** کر قیاسی کرد و آن کژ آمده ست‌‌

“ Bu ne biçim şükür? O bizim kötülüğümüzü istiyormuş, anlaşıldı” diye düşündü. Sağır bir sözdür, tasarladı ama yanlış düştü.

بعد از آن گفتش چه خوردی گفت زهر ** گفت نوشت باد افزون گشت قهر

Sonra “Ne yedin ?diye sorunca hasta “Zehir” dedi. Sağır “ Afiyet olsun” der demez hastanın kahırlanması fazlalaştı.

بعد از آن گفت از طبیبان کیست او ** کاو همی‌‌آید به چاره پیش تو

Sağır, bundan sonra da “ Tedavi için hekimlerden kim geliyor?” diye sordu.

گفت عزراییل می‌‌آید برو ** گفت پایش بس مبارک شاد شو

Hasta “ Hadi be, defol, Azrail geliyor!” diye cevap verdi. Sağır “ Ayağı pek kutludur, sevin, neşelen!”dedi.

کر برون آمد بگفت او شادمان ** شکر کش کردم مراعات این زمان‌‌ 3375

Sağır; şükür, böyle bir zamanda hal hatır sorup komşuluk hakkını gözettim diye sevinerek dışarı çıktı.

گفت رنجور این عدوی جان ماست ** ما ندانستیم کاو کان جفاست‌‌

Hasta ise “Bu, bizim canımıza düşmanmış, onun cefa madeni olduğunu bilmiyormuşuz” diyordu.

خاطر رنجور جویان صد سقط ** تا که پیغامش کند از هر نمط

Hatırına yüz türlü kötü şeyler geliyor, ona türlü ,türlü haber göndermeyi kuruyordu.

چون کسی کاو خورده باشد آش بد ** می‌‌بشوراند دلش تا قی کند

Kötü bir yemek yiyenin o yemeği kusuncaya kadar gönlü bulanır.

کظم غیظ این است آن را قی مکن ** تا بیابی در جزا شیرین سخن‌‌

İşte hiddeti yenmek budur; onu kusma ki karşılık tatlı sözler duyasın.

چون نبودش صبر می‌‌پیچید او ** کاین سگ زن روسپی حیز کو 3380

Sabrı olmadığı için hasta kıvranmakta, “ nerede bu kötü sözlü köpek ki.