هر دو گفتند ای خدا فرمان تراست ** بی‌‌امان تو امانی خود کجاست‌‌

İkisi de dediler ki: “ Tanrı, ferman senin,senin ihsanın, senin koruman olmazsa nerede bir ihsan, nerede bir koruyan?”

این همی‌‌گفتند و دلشان می‌‌طپید ** بد کجا آید ز ما نعم العبید

Hem bunu söylemekte, hem de yeryüzüne inip hükmetmek için yürekleri oynamaktaydı. “ Bizden kötülük gelir mi? Biz ne güzel kullarız!” diyorlardı.

خار خار دو فرشته هم نهشت ** تا که تخم خویش بینی را نکشت‌‌ 3420

Bunların bu gurur ve istekleri, kendilerini rahat bırakmadı: nihayet bunları kendilerini beğenmiş bir hale soktu.

پس همی‌‌گفتند کای ارکانیان ** بی‌‌خبر از پاکی روحانیان‌‌

“Ey toprağa, suya, yere, ateşe mensup insanlar, ey ruhanilerin temizliğinden haberi olmayanlar.

ما بر این گردون تتقها می‌‌تنیم ** بر زمین آییم و شادروان زنیم‌‌

Biz şu gökyüzünün üstünde perdeler dokuyor, yeryüzüne inip şadırvanlar kuruyoruz.

عدل توزیم و عبادت آوریم ** باز هر شب سوی گردون بر پریم‌‌

Adalet yapar, ibadet eder; her gece yine göklere uçar gideriz.

تا شویم اعجوبه‌‌ی دور زمان ** تا نهیم اندر زمین امن و امان‌‌

Bu suretle de şu devrin şaşılacak büyükleri olur, yeryüzüne adalet ve emniyeti yayarız” diyorlardı.

آن قیاس حال گردون بر زمین ** راست ناید فرق دارد در کمین‌‌ 3425

Gökyüzü ahvalini yeryüzüne kıyas ettiler, fakat bu kıyas, doğru değil... Arada büyük bir fark var!

در بیان آن که حال خود و مستی خود پنهان باید داشت از جاهلان‌‌

Halini, neşe ve sarhoşluğunu cahillerden saklamak lâzımdır

بشنو الفاظ حکیم پرده‌‌ای ** سر همانجا نه که باده خورده‌‌ای‌‌

Perde altına girmiş olan Hakîmin sözünü dinle: Şarap içtiğin yere baş koy, yat.

چون که از میخانه مستی ضال شد ** تسخر و بازیچه‌‌ی اطفال شد

Meyhaneden çıkıp yol, yanılan sarhoş, çocukların maskarası ve oyuncağı olur.