حامل‌‌اند و خود ز جهل افراشته ** راکب و محمول ره پنداشته‌‌

Sırtlarında yük var, fakat bilgisizliklerinden kendilerini yüksek görüp ata binmiş, yol gidiyor sanırlar.

باش تا روزی که محمولان حق ** اسب تازان بگذرند از نه طبق‌‌

Hele dur... halk atlıları, bir gün atlarını sürerek dokuz kat gökten geçsinler de bak!

تعرج الروح إلیه و الملک ** من عروج الروح یهتز الفلک‌‌ 3440

O gün ruh ve melek Tanrı’ya yücelir. Ruhun yücelmesinden gök titrer!

همچو طفلان جمله‌‌تان دامن سوار ** گوشه‌‌ی دامن‌‌گرفته اسب‌‌وار

Siz ise umumiyetle çocuklar gibi eteğinize binmişsiniz... Ata binmiş gibi eteğinizin ucunu tutmuşsunuz!

از حق إن الظن لا يغنی رسید ** مرکب ظن بر فلک‌‌ها کی دوید

Tanrı’dan “ Şüphe yok ki zan fayda vermez” hükmü gelmiştir. Zan merkebi nerede gökler koşacak?

اغلب الظنین فی ترجیح ذا ** لا تماری الشمس فی توضیحها

İki türlü zan olursa kuvvet hangisindeyse o tercih edilir. Fakat güneş zuhur etti mi... onun varlığında ve parlaklığında inat edilmez.

آن گهی بینید مرکبهای خویش ** مرکبی سازیده‌‌اید از پای خویش‌‌

İşte o zaman bindiğiniz şeyleri görürsünüz; anlarsınız ki ancak ayaklarınıza binmişsiniz...

وهم و فکر و حس و ادراک شما ** همچو نی دان مرکب کودک هلا 3445

Vehmi, fikri, duyguyu, anlayışları sopa gibi çocuk atı bil!

علمهای اهل دل حمالشان ** علمهای اهل تن احمالشان‌‌

Gönül ehlinin ilimleri, kendilerini taşır. Ten ehlinin ilimleriyse kendilerine yüktür.

علم چون بر دل زند یاری شود ** علم چون بر تن زند باری شود

Gönle uran, adamı gönül ehli yapan ilim; insana fayda verir. Yalnız tene tesir eden, insana mal olmayan ilim yükten ibarettir.