چینیان چون از عمل فارغ شدند ** از پی شادی دهلها می‌‌زدند

شه در آمد دید آن جا نقشها ** می‌‌ربود آن عقل را و فهم را

بعد از آن آمد به سوی رومیان ** پرده را بالا کشیدند از میان‌‌ 3480

عکس آن تصویر و آن کردارها ** زد بر این صافی شده دیوارها

هر چه آن جا دید اینجا به نمود ** دیده را از دیده خانه می‌‌ربود

رومیان آن صوفیانند ای پدر ** بی‌‌ز تکرار و کتاب و بی‌‌هنر

لیک صیقل کرده‌‌اند آن سینه‌‌ها ** پاک از آز و حرص و بخل و کینه‌‌ها

آن صفای آینه وصف دل است ** کاو نقوش بی‌‌عدد را قابل است‌‌ 3485

صورت بی‌‌صورت بی‌‌حد غیب ** ز آینه‌‌ی دل تافت بر موسی ز جیب‌‌

گر چه آن صورت نگنجد در فلک ** نه به عرش و فرش و دریا و سمک‌‌