تا نقوش هشت جنت تافته ست ** لوح دلشان را پذیرا یافته ست‌‌

Sekiz cennetin nakışları parladıkça onların gönül levhine vurur, orada tecelli eder.

برترند از عرش و کرسی و خلا ** ساکنان مقعد صدق خدا

Tanrı’nın doğruluk makamında oturanların, orasını yurt edinenlerin derecesi; arştan da yücedir, kürsüden de, boşluktan da!

پرسیدن پیغامبر علیه السلام مر زید را امروز چونی و چون برخاستی و جواب گفتن او که اصبحت مومنا یا رسول الله‌‌

Peygamber Aleyhisselâm’ın, Zeyd’e “Bugün nasılsın, nasıl kalktın?” diye sorması, onun da “Mümin olarak ey Tanrı elçisi diye cevap vermesi

گفت پیغمبر صباحی زید را ** کیف اصبحت ای رفیق با صفا 3500

Peygamber bir sabah Zeyd’e “ Ey temiz ve sâf arkadaş, sabahı nasıl ettin? Diye sordu.

گفت عبدا مومنا باز اوش گفت ** کو نشان از باغ ایمان گر شگفت‌‌

Zeyd: “ Mümin bir kul olarak” deyince “ İman bağın yeşermiş, çiçekler açmışsa nişanesi nerede?” dedi.

گفت تشنه بوده‌‌ام من روزها ** شب نخفته ستم ز عشق و سوزها

Zeyd dedi ki: “ Gündüzleri susuz geçirdim, geceleri aşktan, yanıp yakılmadan uyumadım.

تا ز روز و شب گذر کردم چنان ** که از اسپر بگذرد نوک سنان‌‌

Mızrak kalkandan nasıl geçerse ben de gündüzlerden, gecelerden öyle geçtim. (onlar beni tutamadıkları gibi onlardan bana bir şey de bulaşmadı.)

که از آن سو جمله‌‌ی ملت یکی ست ** صد هزاران سال و یک ساعت یکی ست‌‌

Ondan dolayı bence bütün şeraitler, bütün dinler birdir. Bence yüz binlerce yılla bir saat aynı.

هست ازل را و ابد را اتحاد ** عقل را ره نیست آن سو ز افتقاد 3505

Ezelle ebed birleşti. Fakat akıl, kabiliyetsizliğinden buraya yol bulamaz.”

گفت از این ره کو رهاوردی بیار ** در خور فهم و عقول این دیار

Peygamber “Peki, o yoldan, bu diyarın anlayışınca, bu diyar akıllılarının harcına getirdiğin bir hediye var mı, nerede? Çıkar bakalım!” dedi.

گفت خلقان چون ببینند آسمان ** من ببینم عرش را با عرشیان‌‌

Zeyd dedi ki: “ halk, gökyüzünü nasıl görürse ben de arşı, arştakilerle beraber öyle görüyorum.