این اشارتهاست گویم از نغول ** لیک می‌‌ترسم ز آزار رسول‌‌

Bu söylediklerim ancak işaretlerden ibarettir. Daha derin söylerim ama Peygamberi incitmekten korkuyorum.”

همچنین می‌‌گفت سر مست و خراب ** داد پیغمبر گریبانش به تاب‌‌

Zeyd, böylece sarhoş, harap bir surette söyleyip duruyordu. Peygamber, yakasını büktü.

گفت هین در کش که اسبت گرم شد ** عکس حق لا يستحيی زد شرم شد

Dedi ki: “ Kendine gel, atın pek hızlı gidiyor, yuları çek. “Tanrı haya etmez” hükmünün aksi vurdu, utanma ortadan kalktı.

آینه‌‌ی تو جست بیرون از غلاف ** آینه و میزان کجا گوید خلاف‌‌ 3545

Aynan, kılıftan çıktı. Ayna ve terazi yalan söyler mi?

آینه و میزان کجا بندد نفس ** بهر آزار و حیای هیچ کس‌‌

Ayna ile terazi, kimse incinmesin, utanmasın diye sözünü saklar mı?

آینه و میزان محکهای سنی ** گر دو صد سالش تو خدمتها کنی‌‌

Ayna ile teraziye yüzlerce yıl hizmet etsen onlar yine doğrucu ve kadri yüce mihenklerdir.

کز برای من بپوشان راستی ** بر فزون بنما و منما کاستی‌‌

Sen benim sırrımı sakla, doğruyu gizle; sen de eksik gösterme, fazla göster, ( diye yalvarsan bile)

اوت گوید ریش و سبلت بر مخند ** آینه و میزان و آن گه ریو و پند

Onlar sana “ Kendini maskara etme ayna, terazi nerede; hile düzen nerede?

چون خدا ما را برای آن فراخت ** که به ما بتوان حقیقت را شناخت‌‌ 3550

Tanrı, hakikatlerin bizim vasıtamızla anlaşılması için kadrimizi yüceltti.

این نباشد ما چه ارزیم ای جوان ** کی شویم آیین روی نیکوان‌‌

Eğer bu doğruluğumuz olmasaydı ne değerimiz olurdu; iyilerin yüzünü nasıl ağartırdık?” derler.