پنج حسی از برون میسور او ** پنج حسی از درون مأمور او

ده حس است و هفت اندام و دگر ** آن چه اندر گفت ناید می‌‌شمر

چون سلیمانی دلا در مهتری ** بر پری و دیو زن انگشتری‌‌

گر در این ملکت بری باشی ز ریو ** خاتم از دست تو نستاند سه دیو

بعد از آن عالم بگیرد اسم تو ** دو جهان محکوم تو چون جسم تو 3580

ور ز دستت دیو خاتم را ببرد ** پادشاهی فوت شد بختت بمرد

بعد از آن یا حسرتا شد یا عباد ** بر شما محتوم تا یوم التناد

مکر خود را گر تو انکار آوری ** از ترازو و آینه کی جان بری‌‌

متهم کردن غلامان و خواجه‌‌تاشان مر لقمان را که آن میوه‌‌های ترونده که می‌‌آوردیم او خورده است‌‌

بود لقمان پیش خواجه‌‌ی خویشتن ** در میان بندگانش خوار تن‌‌

می‌‌فرستاد او غلامان را به باغ ** تا که میوه آیدش بهر فراغ‌‌ 3585