چون که لقمان را در آمد قی ز ناف ** می‌‌برآمد از درونش آب صاف‌‌

Lokman’ın da gönlü bulandı, o da kustu. Fakat onun karnından halis su geldi.

حکمت لقمان چو داند این نمود ** پس چه باشد حکمت رب الوجود

Lokman’ın hikmeti bunu göstermeyi bilirse, varlığın Rabbi olan Tanrı’nın hikmeti nelere kadir değildir?

يوم تبلی، السرائر کلها ** بان منکم کامن لا یشتهی‌‌

Kıyamet gününde bütün sırlar çıkacak, bilinip görülecek. Sizin de bilinmesini istemediğiniz sır meydana çıktı.

چون سقوا ماء حمیما قطعت ** جملة الأستار مما أفظعت‌‌ 3600

Sıcak suyu içtikleri gibi kendilerini rüsvay edecek sırları tamamı ile açığa vurulmuş oldu.

نار از آن آمد عذاب کافران ** که حجر را نار باشد امتحان‌‌

Taş; ateşle sınanacağı ( ateş içinde parçalanıp yumuşayacağı, eriyebileceği) için kâfirler, ateşe atılırlar, onların azabı ateşle olur.

آن دل چون سنگ را ما چند چند ** نرم گفتیم و نمی‌‌پذرفت پند

O taş gibi gönle biz kaç kereler yumuşak sözler söyledik, fakat öğüt almadı.

ریش بد را داروی بد یافت رگ ** مر سر خر را سزد دندان سگ‌‌

Damarda da kötü yara olursa oraya kötü ilâç konur, eşeğin başına köpeğin dişi lâyıktır.

الخبیثات الخبیثین حکمت است ** زشت را هم زشت جفت و بابت است‌‌

“Habîs olan şeyler habîsler içindir” hükmü bir hikmettir. Çirkine münasip olan çirkin eştir.

پس تو هر جفتی که می‌‌خواهی برو ** محو و هم شکل و صفات او بشو 3605

Şu halde sen de hangi eşi dilersen yürü, onu al. Tanrı’da mahvol, onun sıfatlarını kazan!

نور خواهی مستعد نور شو ** دور خواهی خویش بین و دور شو

Nur istersen nura istidat kazan; Tanrı’dan uzaklık istersen kendini gör, uzaklaş!