اندر این اندیشه می‌‌بود او دو دل ** تا سلیمان گشت شاه و مستقل‌‌

اندر این اندیشه می‌‌بود او دو دل ** تا سلیمان گشت شاه و مستقل‌‌ 3620

Süleyman tekrar müstakil bir padişah oluncaya kadar gönlünde bu şüphe vardı.

دیو رفت از ملک و تخت او گریخت ** تیغ بختش خون آن شیطان بریخت‌‌

Dev, onun tahtından, diyarından yıkılıp gitti; baht kılıcı, o şeytanın kanını döktü.

کرد در انگشت خود انگشتری ** جمع آمد لشکر دیو و پری‌‌

Yine yüzüğünü parmağına taktı dev ve peri askerlerini yine başına topladı.

آمدند از بهر نظاره رجال ** در میانشان آن که بد صاحب خیال‌‌

Halk, seyretmek için tapuya geldiler, düşünceye kapılmış olan genç de onların arasına katılıp huzura vardı.

چون در انگشتش بدید انگشتری ** رفت اندیشه و تحری یک سری‌‌

Süleyman’ın parmağında yüzüğü görünce düşüncesi, kuruntusu tamamı ile geçti.

وهم آن گاه است کان پوشیده است ** این تحری از پی نادیده است‌‌ 3625

Vehim, işin gizli, kapalı olduğu zamandadır. Bu araştırma görünmeyen şey içindir.

شد خیال غایب اندر سینه زفت ** چون که حاضر شد خیال او برفت‌‌

Ortada olmayan şeyin kuruntusu, büyüdükçe büyür. Fakat gaypta olana şey, meydana çıktı mı, kuruntu geçer.

گر سمای نور بی‌‌باریده نیست ** هم زمین تار بی‌‌بالیده نیست‌‌

Nurlu gökyüzü yağışsız olmaz ama kara yeryüzü de nebatatı yetiştirmeden vazgeçmez.

يؤمنون بالغيب می‌‌باید مرا ** ز آن ببستم روزن فانی سرا

Bana gayba iman edenler gerek... Onun için bu fâni konağın penceresini örttüm.

چون شکافم آسمان را در ظهور ** چون بگویم هل تری فیها فطور

Nasıl izhar eder de gökleri yarar, açarım; eğer hakikatleri meydana korsam, nasıl “ Bunda bir ayıp, bir noksan gördün mü?” diyebilirim?