يؤمنون بالغيب می‌‌باید مرا ** ز آن ببستم روزن فانی سرا

Bana gayba iman edenler gerek... Onun için bu fâni konağın penceresini örttüm.

چون شکافم آسمان را در ظهور ** چون بگویم هل تری فیها فطور

Nasıl izhar eder de gökleri yarar, açarım; eğer hakikatleri meydana korsam, nasıl “ Bunda bir ayıp, bir noksan gördün mü?” diyebilirim?

تا در این ظلمت تحری گسترند ** هر کسی رو جانبی می‌‌آورند 3630

Bu karanlıkta arayıp taradıkça herkes, yüzünü bir tarafa çevirir;

مدتی معکوس باشد کارها ** شحنه را دزد آورد بر دارها

İşler bir zaman aksine gider; hırsız, polisi dar ağacına sürükler...

تا که بس سلطان و عالی همتی ** بنده‌‌ی بنده‌‌ی خود آید مدتی‌‌

Böylece bir nice sultan, bir nice yüce himmetli, bir müddet kendi kuluna kul olur.

بندگی در غیب آید خوب و گش ** حفظ غیب آید در استعباد خوش‌‌

Kul, efendisinin huzurunda değilken de kulluğunu korur, itaatten çıkmazsa bu kulluk iyi ve hoş bir kulluktur.

کو که مدح شاه گوید پیش او ** تا که در غیبت بود او شرم رو

Bu padişahın önünde onu öğen kişi nerede, padişah yokken bile ondan utanıp çekinen nerede.

قلعه داری کز کنار مملکت ** دور از سلطان و سایه‌‌ی سلطنت‌‌ 3635

Memleket ucunda, padişahtan saltanat sayesinden uzak bir kale dizdarı;

پاس دارد قلعه را از دشمنان ** قلعه نفروشد به مال بی‌‌کران‌‌

Kaleyi düşmanlardan korur, orasını sayısız mal ve para verse bile satmaz,

غایب از شه در کنار ثغرها ** همچو حاضر او نگه دارد وفا

Padişah orada değilken, hudut boylarında, padişahın huzurundaymış gibi vefakârlıkta bulunursa;