-
ز آن ضعیفم تا تو تابی آوری ** که نه مرد آفتاب انوری
- Tahammül edebilesin diye nurum zayıf. Çünkü sen parlak güneşin eri değilsin.
-
همچو شهد و سرکه در هم بافتم ** تا سوی رنج جگر ره یافتم
- Balla sirkeden meydana gelen sirkengebin gibi ben de nurlu zulmetten meydana geldim ve bu suretle kalp hastalığına yol buldum, faydalı oldum.
-
چون ز علت وارهیدی ای رهین ** سرکه را بگذار و می‌‌خور انگبین
- Hasta adam hastalıktan kurtulunca sirkeyi bırak bal yiye gör.”
-
تخت دل معمور شد پاک از هوا ** بین که الرحمن علی العرش استوی 3665
- Gönül tahtı, heva ve hevesten arındı; gönülde “Er Rahmânu alel arşistevâ” sırrı zuhur etti.
-
حکم بر دل بعد از این بی‌‌واسطه ** حق کند چون یافت دل این رابطه
- Bundan sonra Hak, gönle vasıtasız hükmeder. Çünkü gönül bu rabıtayı buldu.
-
این سخن پایان ندارد زید کو ** تا دهم پندش که رسوایی مجو
- Bu sözün de sonu yoktur. Zeyd nerede? Ona rüsvay olmak iyi değildir, diyeyim!
-
رجوع به حکایت زید
- Zeyd’in hikâyesine dönüş
-
زید را اکنون نیابی کاو گریخت ** جست از صف نعال و نعل ریخت
- Artık Zeyd’i bulamazsın, o kaçtı; kapı yanındaki son saftan fırladı, papuçlarını bile bıraktı!
-
تو که باشی زید هم خود را نیافت ** همچو اختر که بر او خورشید تافت
- Sen kim oluyorsun? Zeyd bile, üstüne güneş vurmuş yıldız gibi kendisini kaybetti, bulamadı!
-
نی از او نقشی بیابی نی نشان ** نی کهی یابی نه راه کهکشان 3670
- Ondan ne bir nakış bulabilirsin, ne bir nişan... Hattâ ne de saman uğrusu yoluna gidebilmek için bir saman çöpü!
-
شد حواس و نطق با پایان ما ** محو نور دانش سلطان ما
- Duygularımızla sonu gelmeyen sözümüz, sultanımızın bilgi nurunda mahvoldu.