دم‌‌به‌‌دم ما بسته‌‌ی دام نویم ** هر یکی گر باز و سیمرغی شویم‌‌

دم‌‌به‌‌دم ما بسته‌‌ی دام نویم ** هر یکی گر باز و سیمرغی شویم‌‌ 375

Her an yeni bir tuzağa tutuluyoruz, istersek her birimiz, birer doğan ve simurg olalım.

می‌‌رهانی هر دمی ما را و باز ** سوی دامی می‌‌رویم ای بی‌‌نیاز

Sen bizi her zaman tuzaktan kurtarmaktasın. Ey gani ve müstağnî Tanrı, biz yine bir tuzağa doğru gitmekteyiz!

ما در این انبار گندم می‌‌کنیم ** گندم جمع آمده گم می‌‌کنیم‌‌

Biz bu ambarda buğday biriktirmede, toplanan buğdayı yine kaybetmekteyiz.

می‌‌نیندیشیم آخر ما به هوش ** کین خلل در گندم است از مکر موش‌‌

Biz, bu vahşi mahlûklar topluluğu, düşünmüyoruz ki buğdayın noksanlaşması farenin hilesindendir.

موش تا انبار ما حفره زده ست ** وز فنش انبار ما ویران شده ست‌‌

Fare, ambarımızı deldikçe, hilesinden ambar harap olmuştur.

اول ای جان دفع شر موش کن ** وانگهان در جمع گندم جوش کن‌‌ 380

Ey can, önce farenin şerrini defet, sonra buğday biriktirmeye çalış, çabala!

بشنو از اخبار آن صدر الصدور ** لا صلاة تم الا بالحضور

O büyükler büyüğünün haberlerinden birini dinle: “Huzuru kalb olmadıkça namaz tamam olmaz.”

گر نه موشی دزد در انبار ماست ** گندم اعمال چل ساله کجاست‌‌

Eğer bizim ambarımızda hırsız bir fare yoksa kırk yıllık ibadet buğdayı nerde?

ریزه ریزه صدق هر روزه چرا ** جمع می‌‌ناید در این انبار ما

Her günlük azar azar sadıkane ibadet taneleri niçin bu ambarımızda toplanmıyor?

بس ستاره‌‌ی آتش از آهن جهید ** و ان دل سوزیده پذرفت و کشید

Çakmak demirinden birçok ateş yıldızı sıçradı, o yanmış gönül, onları kabul edip çekti.