آن رهی که سرخ سازد لعل را ** و آن رهی که برق بخشد نعل را

Bir yol var, güneş o yola lâli kızıllaştırır. Bir yol var, o yolla nala kıvılcım saçma hassasını verir.

آن رهی که پخته سازد میوه را ** و آن رهی که دل دهد کالیوه را

Bir yol var, güneş o yolda meyveleri oldurur… Bir yol var, o yolla korkaklara yürek verir.

باز گو ای باز پر افروخته ** با شه و با ساعدش آموخته‌‌

Ey kandı aydınlanmış, padişahla ve padişahın koluyla ^şina olmuş doğan, açık söyle!

باز گو ای باز عنقا گیر شاه ** ای سپاه اشکن به خود نی با سپاه‌‌

Ey padişahın ankayı bile avlayan doğanı, ey askerle değil, bizzat ve tek başına ordular kıran,

امت وحدی یکی و صد هزار ** باز گو ای بنده بازت را شکار 3785

Sen, tek başına bir ümmetsin, fakat yüzbinlerce er sayılırsın. Ey bu kulu, himmet doğanına av eden!

در محل قهر این رحمت ز چیست ** اژدها را دست‌‌دادن راه کیست‌‌

Kahır zamanında bu merhamet neden? Ejderhayı elden bırakmak kimin yolu?”

جواب گفتن امیر المؤمنین که سبب افکندن شمشیر از دست چه بود در آن حالت‌‌

Emîr-ül Müminîn Ali –Kerremallahu Vechehu- nun, cevap vermesi ve o sırada kılıcı elinden atmasının sebebi ne olduğunu söylemesi

گفت من تیغ از پی حق می‌‌زنم ** بنده‌‌ی حقم نه مأمور تنم‌‌

Ali dedi ki: “Ben kılıcı Tanrı için vuruyorum. Tanrı kuluyum ten memuru değil!

شیر حقم نیستم شیر هوا ** فعل من بر دین من باشد گوا

Tanrı aslanıyım heva heves aslanı değil... İşim, dinime şahittir.

ما رمیت إذ رمیتم در حراب ** من چو تیغم و آن زننده آفتاب‌‌

Ben “Attığın zaman sen atmadın, Tanrı attı” sırrına mazharım. Ben kılıç gibiyim, vuran o güneştir.

رخت خود را من ز ره برداشتم ** غیر حق را من عدم انگاشتم‌‌ 3790

Ben; pılımı pırtımı yoldan kaldırdım; Tanrıdan gayrısını yok bildim.