حلق حیوان چون بریده شد به عدل ** حلق انسان رست و افزون گشت فضل‌‌

حلق انسان چون ببرد هین ببین ** تا چه زاید کن قیاس آن بر این‌‌

حلق ثالث زاید و تیمار او ** شربت حق باشد و انوار او 3875

حلق ببریده خورد شربت ولی ** حلق از لا رسته مرده در بلی‌‌

بس کن ای دون همت کوته بنان ** تا کی‌‌ات باشد حیات جان به نان‌‌

ز آن نداری میوه‌‌ای مانند بید ** کآبرو بردی پی نان سپید

گر ندارد صبر زین نان جان حس ** کیمیا را گیر و زر گردان تو مس‌‌

جامه شویی کرد خواهی ای فلان ** رو مگردان از محله‌‌ی گازران‌‌ 3880

گر چه نان بشکست مر روزه‌‌ی ترا ** در شکسته بند پیچ و برتر آ

چون شکسته بند آمد دست او ** پس رفو باشد یقین اشکست او