ما همه نفسی و نفسی می‌‌زنیم ** گر نخوانی ما همه اهرمنیم‌‌

ز آن ز اهرمن رهیدستیم ما ** که خریدی جان ما را از عمی‌‌

تو عصا کش هر که را که زندگی است ** بی‌‌عصا و بی‌‌عصا کش کور چیست‌‌ 3920

غیر تو هر چه خوش است و ناخوش است ** آدمی سوز است و عین آتش است‌‌

هر که را آتش پناه و پشت شد ** هم مجوسی گشت و هم زردشت شد

کل شی‌‌ء ما خلا الله باطل ** إن فضل الله غیم هاطل‌‌

باز گشتن به حکایت امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه و مسامحت کردن او با خونی خویش‌‌

باز رو سوی علی و خونی‌‌اش ** و آن کرم با خونی و افزونی‌‌اش‌‌

گفت دشمن را همی بینم به چشم ** روز و شب بر وی ندارم هیچ خشم 3925

ز آنکه مرگم همچو من خوش آمده ست ** مرگ من در بعث چنگ اندر زده ست‌‌

مرگ بی‌‌مرگی بود ما را حلال ** برگ بی‌‌برگی بود ما را نوال‌‌