دانه‌‌ای که تلخ باشد مغز و پوست ** تلخی و مکروهی‌‌اش خود نهی اوست‌‌

Bir şeyin içi de acı olur dışı da acı olursa onun acılığı kötülüğü esasen nehiydir.

دانه‌‌ی مردن مرا شیرین شده ست ** بل هم احیاء پی من آمده ست‌‌

Bana da ölüm tatlıdır. “Onlar ölmemişlerdir, Rablerinin huzurunda diridirler” âyeti benim içindir.

اقتلونی یا ثقاتی لائما ** إن فی قتلی حیاتی دایما

Ey inandığım, itimat ettiğim kişiler! Beni kınayın ve öldürün. Şüphe yok, benim ebedî hayatım öldürülmemdedir.

إن فی موتی حیاتی یا فتی ** کم أفارق موطنی حتی متی‌‌ 3935

Ey yiğit! Hayatım, mutlaka ölümdedir. Ne zamana kadar yurdumdan ayrı kalacağım?

فرقتی لو لم تکن فی ذا السکون ** لم یقل إنا إليه راجعون‌‌

Bu âlemde durmaklığım, ayrılık olmasaydı (öldüğümüz zaman) “Biz, şüphe yok, Tanrı’ya dönenleriz” denmezdi.

راجع آن باشد که باز آید به شهر ** سوی وحدت آید از تفریق دهر

Dönen kişi; ayrıldığı şehre tekrar gelen kişidir; zamanın ayırışından kurtulup birliğe erişendir.

افتادن رکابدار هر باری پیش علی کرم الله وجهه که ای امیر المؤمنین از بهر خدا مرا بکش و از این قضا برهان‌‌

Seyisin "Emir-ül Müminîn, beni öldür ve bu kazadan kurtar” diye ayaklarına kapanması

باز آمد کای علی زودم بکش ** تا نبینم آن دم و وقت ترش‌‌

Seyis tekrar gelerek “Ya Ali, beni tez öldür ki o kötü vakti, o fena zamanı görmeyeyim.

من حلالت می‌‌کنم خونم بریز ** تا نبیند چشم من آن رستخیز

Sana helâl ediyorum, kanımı dök ki gözüm o kıyameti görmesin” dedi.

گفتم ار هر ذره‌‌ای خونی شود ** خنجر اندر کف به قصد تو رود 3940

Dedim ki: Eğer her zerre bir kanlı, bir katil olsa da elinde hançer olarak senin kastına yürüse.

یک سر مو از تو نتواند برید ** چون قلم بر تو چنان خطی کشید

Yine senin bir tek kılını kesemez. Çünkü kader kalemi böyle yazmıştır; sen beni öldüreceksin.