دانه‌‌ای که تلخ باشد مغز و پوست ** تلخی و مکروهی‌‌اش خود نهی اوست‌‌

دانه‌‌ی مردن مرا شیرین شده ست ** بل هم احیاء پی من آمده ست‌‌

اقتلونی یا ثقاتی لائما ** إن فی قتلی حیاتی دایما

إن فی موتی حیاتی یا فتی ** کم أفارق موطنی حتی متی‌‌ 3935

فرقتی لو لم تکن فی ذا السکون ** لم یقل إنا إليه راجعون‌‌

راجع آن باشد که باز آید به شهر ** سوی وحدت آید از تفریق دهر

افتادن رکابدار هر باری پیش علی کرم الله وجهه که ای امیر المؤمنین از بهر خدا مرا بکش و از این قضا برهان‌‌

باز آمد کای علی زودم بکش ** تا نبینم آن دم و وقت ترش‌‌

من حلالت می‌‌کنم خونم بریز ** تا نبیند چشم من آن رستخیز

گفتم ار هر ذره‌‌ای خونی شود ** خنجر اندر کف به قصد تو رود 3940

یک سر مو از تو نتواند برید ** چون قلم بر تو چنان خطی کشید