هر که صاحب ذوق بود از گفت او ** لذتی می‌‌دید و تلخی جفت او

Zevk sahibi olanlar onun sözünde acılık karışmış bir tat sezdiler.

نکته‌‌ها می‌‌گفت او آمیخته ** در جلاب قند زهری ریخته‌‌

O, garezle karışık lâtif sözler söylemekte, gül sulu şeker şerbetinin içine zehir dökmekteydi.

ظاهرش می‌‌گفت در ره چیست شو ** وز اثر می‌‌گفت جان را سست شو

Sözünün dış yüzü, yolda çevik ol, diyordu. Ardından da cana, gevşek ol demekteydi.

ظاهر نقره گر اسپید است و نو ** دست و جامه می سیه گردد ازو

Gümüşün dışı ak ve berraksa da el ve elbise ondan katran gibi bir hale hale gelir.

آتش ار چه سرخ روی است از شرر ** تو ز فعل او سیه کاری نگر 450

Ateş, kıvılcımlarıyla kızıl çehreli görünürse de onun yaptığı işin sonundaki karanlığa bak!

برق اگر نوری نماید در نظر ** لیک هست از خاصیت دزد بصر

Yıldırım, bakışta saf bir nurdan ibaret görünür; (fakat) göz nurunu çalmak (gözü kamaştırmak) onun hassasıdır.

هر که جز آگاه و صاحب ذوق بود ** گفت او در گردن او طوق بود

Vezirin sözleri, uyanık ve zevk sahibi olanlardan başkaları için bir boyun halkasıydı (onun sözlerini kabul etmişler, ona uymuşlardı).

مدت شش سال در هجران شاه ** شد وزیر اتباع عیسی را پناه‌‌

Vezir, padişahtan altı ay ayrı kaldı, bu müddet zarfında İsa’ya uyanlara penah oldu.

دین و دل را کل بدو بسپرد خلق ** پیش امر و حکم او می‌‌مرد خلق‌‌

Halk, umumiyetle dinini de, gönlünü de ona ısmarladı. Onun emir ve hükmü önünde herkes, can feda ediyordu.

پیغام شاه پنهان با وزیر

Padişahın vezire gizlice haber göndermesi

در میان شاه و او پیغامها ** شاه را پنهان بدو آرامها 455

Padişahla onun arasında haber gidip geliyordu. Padişah, ona gizlice vahitlerde bulunuyordu.