پرورد در آتش ابراهیم را ** ایمنی روح سازد بیم را

İbrahim’i ateş içinde besler; korkuyu, ruhun emniyeti ve selâmeti yapar.

از سبب سوزیش من سودایی‌‌ام ** در خیالاتش چو سوفسطایی‌‌ام‌‌

Onun sebep yakıcılığına hayranım. Onun hayallerinde Sofestâî gibiyim!

مکر دیگر انگیختن وزیر در اضلال قوم

Hıristiyanları azdırmak hususunda vezirin başka bir hile kurması

مکر دیگر آن وزیر از خود ببست ** وعظ را بگذاشت و در خلوت نشست‌‌

O vezir kendince başka bir hile kurdu. Vaiz ve nasihati bırakıp halvete girdi.

در مریدان در فکند از شوق سوز ** بود در خلوت چهل پنجاه روز 550

Müritleri yakıp yandırdı. Tam kırk, elli gün halvette kaldı.

خلق دیوانه شدند از شوق او ** از فراق حال و قال و ذوق او

Halk onun iştiyakından, hal ve tavrı ile sözünden, sohbetinden uzak düştükleri için deli oldular.

لابه و زاری همی‌‌کردند و او ** از ریاضت گشته در خلوت دو تو

Onlar yalvarıp sızlanıyorlardı, vezir ise halvette riyazetten iki büklüm olmuştu.

گفته ایشان نیست ما را بی‌‌تو نور ** بی‌‌عصا کش چون بود احوال کور

Hepsi birden ”Biz sensiz kötü bir hale düştük, karışıklık içindeyiz. Değneğini yeden birisi olmadıkça körün ahvali ne olur?

از سر اکرام و از بهر خدا ** بیش از این ما را مدار از خود جدا

İnayet et. Allah için olsun, bundan ziyade bizi kendinden ayırma!

ما چو طفلانیم و ما را دایه تو ** بر سر ما گستران آن سایه تو 555

Bizler çocuk gibiyiz, sen bize dadısın; sen bizim üzerimize o gölgeyi döşe” demişlerdi.

گفت جانم از محبان دور نیست ** لیک بیرون آمدن دستور نیست‌‌

Vezir dedi ki: “Ruhum dostlardan uzak değildir. Fakat dışarı çıkmaya izin yok.”