می‌‌دهد دل مر ترا کاین بی‌‌دلان ** بی‌‌تو گردند آخر از بی‌‌حاصلان‌‌

جمله در خشکی چو ماهی می‌‌تپند ** آب را بگشا ز جو بر دار بند

ای که چون تو در زمانه نیست کس ** الله الله خلق را فریاد رس‌‌

دفع گفتن وزیر مریدان را

گفت هان ای سخرگان گفت‌‌وگو ** وعظ و گفتار زبان و گوش جو 565

پنبه اندر گوش حس دون کنید ** بند حس از چشم خود بیرون کنید

پنبه‌‌ی آن گوش سر گوش سر است ** تا نگردد این کر آن باطن کر است‌‌

بی‌‌حس و بی‌‌گوش و بی‌‌فکرت شوید ** تا خطاب ارجعی را بشنوید

تا به گفت‌‌وگوی بیداری دری ** تو ز گفت خواب بویی کی بری‌‌

سیر بیرونی است قول و فعل ما ** سیر باطن هست بالای سما 570

حس خشکی دید کز خشکی بزاد ** عیسی جان پای بر دریا نهاد