پس یقین گشت این که بیماری ترا ** می‌‌ببخشد هوش و بیداری ترا

Şu halde bu yakinen anlaşıldı ki hastalık sana akıllılık, bahşediyor.

پس بدان این اصل را ای اصل جو ** هر که را درد است او برده ست بو

Ey asıl arayan kimse! Şu aslı bil ki kimde dert varsa o, koku almış, dermana ermiştir.

هر که او بیدارتر پر دردتر ** هر که او آگاه‌‌تر رخ زردتر

Kim daha ziyade uyanıksa o daha ziyade dertlidir. Kim işi daha iyi anlamışsa onun benzi daha sarıdır.

گر ز جبرش آگهی زاریت کو ** بینش زنجیر جباریت کو 630

Hakk’ın cebrinden agâh isen feryadın nerede? Cebbarlık zincirini görüşün hani?

بسته در زنجیر چون شادی کند ** کی اسیر حبس آزادی کند

Zincire bağlanan nasıl olur da neşelenir? Hapiste esir olan nasıl hürlük eder?

ور تو می‌‌بینی که پایت بسته‌‌اند ** بر تو سرهنگان شه بنشسته‌‌اند

Eğer ayağını bağladıklarını, başına padişah çavuşlarının dikildiğini görüyorsan.

پس تو سرهنگی مکن با عاجزان ** ز آن که نبود طبع و خوی عاجز آن‌‌

Gayrı sen de âcizlere çavuşluk etme. Çünkü bu vazife âcizlerin huyu ve tabiatı değildir.

چون تو جبر او نمی‌‌بینی مگو ** ور همی‌‌بینی نشان دید کو

Mademki görmüyorsun; Tanrı’nın cebrinden bahsetme! Görüyorsan hangi gördüğünün nişanesi?

در هر آن کاری که میل استت بدان ** قدرت خود را همی‌‌بینی عیان‌‌ 635

Hangi bir işe meylin varsa o işte kendi kudretini apaçık görür durursun;

و اندر آن کاری که میلت نیست ** و خواست خویش را جبری کنی کاین از خداست‌‌

Hangi işe meylin ve isteğin yoksa... Bu, Tanrı’dandır diye kendini Cebrî yaparsın!