گفت ای شه مژده حاجاتت رواست ** گر غریبی آیدت فردا ز ماست‌‌

Dedi ki: “Ey padişah, müjde; dileklerin kabul oldu. Yarın bir yabancı gelirse o, bizdendir.

چون که آید او حکیمی حاذق است ** صادقش دان که امین و صادق است‌‌

O gelen hazık hekimdir. Onu doğru bil, çünkü o emin ve gerçek erenlerdendir.

در علاجش سحر مطلق را ببین ** در مزاجش قدرت حق را ببین‌‌ 65

İlâcında kati sihri gör, mizacında da Hak kudretini müşahede et.”

چون رسید آن وعده‌‌گاه و روز شد ** آفتاب از شرق، اختر سوز شد

Vade zamanı gelip gündüz olunca... güneş doğudan görünüp yıldızları yakınca:

بود اندر منظره شه منتظر ** تا ببیند آن چه بنمودند سر

Rüyada kendine gösterdikleri zatı görmek için pencerede bekliyordu.

دید شخصی فاضلی پر مایه‌‌ای ** آفتابی در میان سایه‌‌ای‌‌

Bir de gördü ki, faziletli, fevkalâde hünerli, bilgili bir kimse, gölge ortasında bir güneş;

می‌‌رسید از دور مانند هلال ** نیست بود و هست بر شکل خیال‌‌

Uzaktan hilâl gibi erişmekte, yok olduğu halde hayal şeklinde var gibi görünmekte.

نیست وش باشد خیال اندر روان ** تو جهانی بر خیالی بین روان‌‌ 70

Ruhumuzda da hayal, yok gibidir. Sen bütün bir cihanı hayal üzere yürür gör!

بر خیالی صلح‌‌شان و جنگشان ** وز خیالی فخرشان و ننگشان‌‌

Onların başları da, savaşları da hayale müstenittir. Öğünmeleri de, utanmaları da bir hayalden ötürüdür.

آن خیالاتی که دام اولیاست ** عکس مه رویان بستان خداست‌‌

Evliyanın tuzağı olan o hayaller, Tanrı bahçelerindeki ay çehrelilerin akisleridir.