گر نبودی واقف از حق جان باد ** فرق کی کردی میان قوم عاد

Rüzgârın canı Hakk’a vâkıf olmasaydı, Âd kavmini(müminlerden) nasıl ayırt ederdi?

قصه‌‌ی باد که در عهد هود علیه السلام قوم عاد را هلاک کرد

Hûd Aleyhisselâm zamanında Âd kavmini helâk eden rüzgârın hikâyesi

هود گرد مومنان خطی کشید ** نرم می‌‌شد باد کانجا می‌‌رسید

Hûd, müminlerin bulundukları yerin çevresine bir çizgi çizdi. Rüzgâr, o araya gelince hafif ve lâtif bir halde esiyordu.

هر که بیرون بود ز آن خط جمله را ** پاره پاره می‌‌گسست اندر هوا 855

Çizgiden dışarıda olanların hepsini, havada parça parça ediyordu.

همچنین شیبان راعی می‌‌کشید ** گرد بر گرد رمه خطی پدید

Şeybân-ı Râî de sürünün etrafında böyle apaçık bir çizgi çekerdi.

چون به جمعه می‌‌شد او وقت نماز ** تا نیارد گرگ آن جا ترک تاز

Cuma günü, namaz vakti Cuma namazına gidince kurtlar sürüye saldırmasın, yağmalamasınlar diye böyle yapardı.

هیچ گرگی در نرفتی اندر آن ** گوسفندی هم نگشتی ز آن نشان‌‌

Hiçbir kurt, çizgiden içeri girmezdi. Hiçbir koyun da çizgi dışına çıkmazdı.

باد حرص گرگ و حرص گوسفند ** دایره‌‌ی مرد خدا را بود بند

Tanrı erinin dairesi, kurdun hırs yeline de set ve mânia olmuştu, koyunun hırs yeline de.

همچنین باد اجل با عارفان ** نرم و خوش همچون نسیم یوسفان‌‌ 860

Böylece ecel rüzgârı da ariflere gül bahçelerinden esip gelen rüzgâr gibi lâtif ve hoştur.

آتش ابراهیم را دندان نزد ** چون گزیده‌‌ی حق بود چونش گزد

Ateş, İbrahim’e diş geçiremedi. Çünkü Tanrı seçilmişiydi, onu nasıl ısırabilir?

ز آتش شهوت نسوزد اهل دین ** باقیان را برده تا قعر زمین‌‌

Din erbabı da şehvet ateşinden yanmaz; hâlbuki başkalarını tâ yerin dibine geçirmiştir.