می‌‌رهاند می‌‌برد تا معدنش ** اندک اندک تا نبینی بردنش‌‌

می‌‌رهاند می‌‌برد تا معدنش ** اندک اندک تا نبینی بردنش‌‌ 880

وین نفس جانهای ما را همچنان ** اندک اندک دزدد از حبس جهان‌‌

تا إلیه یصعد أطیاب الکلم ** صاعدا منا إلی حیث علم‌‌

ترتقی أنفاسنا بالمنتقی ** متحفا منا إلی دار البقا

ثم تاتینا مکافات المقال ** ضعف ذاک رحمة من ذی الجلال‌‌

ثم یلجینا الی امثالها ** کی ینال العبد مما نالها 885

هکذا تعرج و تنزل دایما ** ذا فلا زلت علیه قائما

پارسی گوییم یعنی این کشش ** ز آن طرف آید که آمد آن چشش‌‌

چشم هر قومی به سویی مانده است ** کان طرف یک روز ذوقی رانده است‌‌

ذوق جنس از جنس خود باشد یقین ** ذوق جزو از کل خود باشد ببین‌‌