نیست کسبی از توکل خوبتر ** چیست از تسلیم خود محبوبتر

بس گریزند از بلا سوی بلا ** بس جهند از مار سوی اژدها

حیله کرد انسان و حیله‌‌ش دام بود ** آن که جان پنداشت خون آشام بود

در ببست و دشمن اندر خانه بود ** حیله‌‌ی فرعون زین افسانه بود

صد هزاران طفل کشت آن کینه کش ** و آن که او می‌‌جست اندر خانه‌‌اش‌‌ 920

دیده‌‌ی ما چون بسی علت در اوست ** رو فنا کن دید خود در دید دوست‌‌

دید ما را دید او نعم العوض ** یابی اندر دید او کل غرض‌‌

طفل تا گیرا و تا پویا نبود ** مرکبش جز گردن بابا نبود

چون فضولی گشت و دست و پا نمود ** در عنا افتاد و در کور و کبود

جانهای خلق پیش از دست و پا ** می‌‌پریدند از وفا اندر صفا 925