-
قابل امر ویی قایل شوی ** وصل جویی بعد از آن واصل شوی
- Şimdi onun emrini kabul etmişsin, sonra o emirleri söylersin. Şimdi vuslat arıyorsun, ondan sonra da vasıl olursun.
-
سعی شکر نعمتش قدرت بود ** جبر تو انکار آن نعمت بود
- Tanrı’nın nimetine şükretmeye çalışmak kudrettir. Senin cebrîliğin ise o nimeti inkârdır.
-
شکر قدرت قدرتت افزون کند ** جبر نعمت از کفت بیرون کند
- Onun verdiği kudrete şükretmek kudretini artırır. Cebir ise nimeti elinden çıkarır.
-
جبر تو خفتن بود در ره مخسب ** تا نبینی آن در و درگه مخسب 940
- Senin cebrîliğin yolda uyumaktır, uyuma; o kapıyı, o dergâhı görmedikçe uykuya dalma!
-
هان مخسب ای جبری بیاعتبار ** جز به زیر آن درخت میوهدار
- Ey dikkatsiz Cebrî! Sakın o meyvalı ağacın altından gayrı bir yerde uyuma.
-
تا که شاخ افشان کند هر لحظه باد ** بر سر خفته بریزد نقل و زاد
- Ki rüzgâr her anda dalları silkip başına çerez ve azık döksün.
-
جبر و خفتن در میان ره زنان ** مرغ بیهنگام کی یابد امان
- Cebre inanmakla yol kesen haydutlar arasında uyumak müsavidir. Vakitsiz öten kuş nasıl olur da kurtulur?
-
ور اشارتهاش را بینی زنی ** مرد پنداری و چون بینی زنی
- Eğer onun işaretlerine burun büküyorsan kendini erkek mi sanıyorsun? Dikkat edersen anlarsın ki kadınsın!
-
این قدر عقلی که داری گم شود ** سر که عقل از وی بپرد دم شود 945
- Sendeki bu kadarcık akıl da zayi olur, aklı uçan başsa kuyruk kesilir!
-
ز آن که بیشکری بود شوم و شنار ** میبرد بیشکر را در قعر نار
- Zira şükretmemek uğursuz ve ayıp bir şeydir; o hal, şükretmeyeni, tâ ateşin dibine kadar çeker götürür.