باد را فرمود تا او را شتاب ** برد سوی قعر هندستان بر آب‌‌

روز دیگر وقت دیوان و لقا ** پس سلیمان گفت عزراییل را

کان مسلمان را بخشم از چه چنان ** بنگریدی تا شد آواره ز خان‌‌ 965

گفت من از خشم کی کردم نظر ** از تعجب دیدمش در رهگذر

که مرا فرمود حق که امروز هان ** جان او را تو به هندستان ستان‌‌

از عجب گفتم گر او را صد پر است ** او به هندستان شدن دور اندر است‌‌

تو همه کار جهان را همچنین ** کن قیاس و چشم بگشا و ببین‌‌

از که بگریزیم از خود ای محال ** از که برباییم از حق ای وبال‌‌ 970

باز ترجیح‌‌نهادن شیر جهد را بر توکل و فواید جهد را بیان کردن‌‌

شیر گفت آری و لیکن هم ببین ** جهدهای انبیا و مومنین‌‌

حق تعالی جهدشان را راست کرد ** آن چه دیدند از جفا و گرم و سرد