کان مسلمان را بخشم از چه چنان ** بنگریدی تا شد آواره ز خان‌‌

کان مسلمان را بخشم از چه چنان ** بنگریدی تا شد آواره ز خان‌‌ 965

Acaba bu işi, o adamı hanümanından avare etmek için mi yaptın?

گفت من از خشم کی کردم نظر ** از تعجب دیدمش در رهگذر

Ben ona hışımla ne vakit baktım? Onu yol uğrağında görünce şaşırdım.

که مرا فرمود حق که امروز هان ** جان او را تو به هندستان ستان‌‌

Çünkü Hak bana “Haydi bugün var, onun canını Hindistan’da al” buyurdu.

از عجب گفتم گر او را صد پر است ** او به هندستان شدن دور اندر است‌‌

Taaccüple “Yüz tane kanadı olsa Hindistan’a gitmesi yine uzak” dedim.”

تو همه کار جهان را همچنین ** کن قیاس و چشم بگشا و ببین‌‌

İşte sen dünya işlerini hep buna kıyas et, gözünü aç da gör!

از که بگریزیم از خود ای محال ** از که برباییم از حق ای وبال‌‌ 970

Kimden kaçıyoruz, kendimizden mi? Ne olmayacak şey! Kimden kapıp kurtarıyoruz, Hak’tan mı? Ne boş zahmet!

باز ترجیح‌‌نهادن شیر جهد را بر توکل و فواید جهد را بیان کردن‌‌

Yine aslanın çalışmayı tevekküle tercih etmesi ve çalışmanın faydalarını bildirmesi

شیر گفت آری و لیکن هم ببین ** جهدهای انبیا و مومنین‌‌

Aslan dedi ki: “Doğru ama Peygamberlerin, müminlerin çalışmalarını da gör.

حق تعالی جهدشان را راست کرد ** آن چه دیدند از جفا و گرم و سرد

Cefadan, kahırdan ne gördülerse mükâfata nail oldular; Tanrı onların mücahedesini zayi etmedi.

حیله‌‌هاشان جمله حال آمد لطیف ** کل شی‌‌ء من ظریف هو ظریف‌‌

Onların başvurdukları çareler her hususta lâtif oldu. Çünkü zariften ne gelirse zariftir.

دامهاشان مرغ گردونی گرفت ** نقصهاشان جمله افزونی گرفت‌‌

Tuzakları felek kuşunu tuttu; noksanları tamamen sayıldı.