یا چو بوی یوسف خوب لطیف ** می‏زند بر جان یعقوب نحیف‏

یا چو بوی یوسف خوب لطیف ** می‏زند بر جان یعقوب نحیف‏ 1205

Yahut da zayıf Yakub’un canına erişen güzel ve lâtif Yusuf’un kokusuna benziyor.

فایده‏ی دیگر که هر خشتی کز این ** بر کنم آیم سوی ماء معین‏

Öbür faydası da duvardan koparıp tertemiz suya attığım her taş, her kerpiç parçası,

کز کمی خشت دیوار بلند ** پست‏تر گردد به هر دفعه که کند

Yüksek duvarı biraz daha alçaltıyor, her defasında duvar biraz daha inmiş oluyor.

پستی دیوار قربی می‏شود ** فصل او درمان وصلی می‏بود

Duvarın alçalması, suya yaklaşmama sebep olmakta. Duvarın ortadan kalkması vuslata çare bulmakta.”

سجده آمد کندن خشت لزب ** موجب قربی که و اسجد و اقترب‏

Duvardaki o taşları, kerpiçleri koparmak “Secde et de yaklaş” ayetindeki yakınlığı mucip olan secdedir.

تا که این دیوار عالی گردن است ** مانع این سر فرود آوردن است‏ 1210

Duvarın boynu yüksekken bu baş indirmeğe mânidir.

سجده نتوان کرد بر آب حیات ** تا نیابم زین تن خاکی نجات‏

Bu toprak bedenden kurtulmadıkça Âbıhayata secde edemem.

بر سر دیوار هر کاو تشنه‏تر ** زودتر بر می‏کند خشت و مدر

Duvar üstündekilerden en fazla susuz kimse; taşı, topacı en çabuk koparıp atan da odur.

هر که عاشق تر بود بر بانگ آب ** او کلوخ زفت تر کند از حجاب‏

Suyun sesine en fazla âşık olan duvardan en büyük taşı koparıp atar.

او ز بانگ آب پر می تا عنق ** نشنود بیگانه جز بانگ بلق‏

O adam, suyun sesinden, âdeta boğazına kadar şaraba batmışçasına neşelenir. Yabancı kişi ise kerpicin suya düşünce bluk diye çıkardığı sesten başka bir şey duymaz.