زشتی آواز کم شد زین گله ** خلق شد بر وی به رحمت یک دله‏

زشتی آواز کم شد زین گله ** خلق شد بر وی به رحمت یک دله‏ 2000

کرد نیکو چون بگفت او راز را ** لطف آواز دلش آواز را

و انکه آواز دلش هم بد بود ** آن سه کوری دوری سرمد بود

لیک وهابان که بی‏علت دهند ** بو که دستی بر سر زشتش نهند

چون که آوازش خوش و مظلوم شد ** زو دل سنگین دلان چون موم شد

ناله‏ی کافر چو زشت است و شهیق ** ز آن نمی‏گردد اجابت را رفیق‏ 2005

اخسؤا بر زشت آواز آمده ست ** کاو ز خون خلق چون سگ بود مست‏

چون که ناله‏ی خرس رحمت کش بود ** ناله‏ات نبود چنین ناخوش بود

دان که با یوسف تو گرگی کرده‏ای ** یا ز خون بی‏گناهی خورده‏ای‏

توبه کن و ز خورده استفراغ کن ** ور جراحت کهنه شد رو داغ کن‏

تتمه‏ی حکایت خرس و آن ابله که بر وفای او اعتماد کرده بود