خود نیامد هیچ از خبث سرش ** یک گمان نیک اندر خاطرش‏

İçinin kötülüğünden hatırına iyi bir şey gelmedi.

ظن نیکش جملگی بر خرس بود ** او مگر مر خرس را هم جنس بود

Bütün hüsnü zannı ayıyaydı. Sanki ayıyla aynı cinstendi!

عاقلی را از سگی تهمت نهاد ** خرس را دانست اهل مهر و داد 2035

Bir köpek uğruna bir akılıyı itham etti, ayıyı muhabbet ve merhamet sahibi bir dost bildi!

گفتن موسی علیه السلام گوساله پرست را که آن خیال اندیشی و حزم تو کجاست‏

Musa Aleyhisselâm’ın öküze tapana “Nerde düşüncen, nerde ihtiyatın, tedbirin?” demesi

گفت موسی با یکی مست خیال ** کای بد اندیش از شقاوت وز ضلال‏

Musa bir hayal sarhoşuna dedi ki: “Ey kötülükten, sapıklıktan fena düşüncelere saplanmış kişi,

صد گمانت بود در پیغمبریم ** با چنین برهان و این خلق کریم‏

Benden bunca bürhan görmene ne benim bu derece güzel huyuma rağmen, peygamber olup olmadığıma dair yüzlerce şüphen vardı.

صد هزاران معجزه دیدی ز من ** صد خیالت می‏فزود و شک و ظن‏

Benden yüz binlerce mucize gördüğün halde hayalin yüz kat artmakta, o derece şüpheye, zanna düşmekteydin.

از خیال و وسوسه تنگ آمدی ** طعن بر پیغمبری‏ام می‏زدی‏

Hayalden, vesveseden daraldın, Peygamberliğime ta’nedip durmaya başladın.

گرد از دریا بر آوردم عیان ** تا رهیدیت از شر فرعونیان‏ 2040

Seni Firavuna uyanların şerrinden kurtarmak için denizden apaçık toz kopardım.

ز آسمان چل سال کاسه و خوان رسید ** وز دعایم جویی از سنگی دوید

Gökten kırk yıl kâselerle yemek geldi, duam bereketiyle taştan ırmak coştu.

این و صد چندین و چندین گرم و سرد ** از تو ای سرد آن توهم کم نکرد

Bu ve buna benzer nice yüzlerce mucize, senin vehmini azaltmadı, eksiltmedi.