آن چنان کادم بیفتاد از بهشت ** رجعتش دادی که رست از دیو زشت‏

Nitekim Âdem cennetten çıkınca ona tövbe etmeyi nasip ettin de kötü Şeytan'dan kurtuldu.

دیو که بود کاو ز آدم بگذرد ** بر چنین نطعی از او بازی برد

Şeytan da kimdir ki Âdemden üstün olsun, böyle bir düzenle oyunu kazansın, onu alt etsin.

در حقیقت نفع آدم شد همه ** لعنت حاسد شده آن دمدمه‏

Bunların hepsi de hakikatte Âdem’in faydasını temin etti. Şeytan’ın hilesi, düzeni, o hasetçiye lânet edilmesine sebep oldu.

بازیی دید و دو صد بازی ندید ** پس ستون خانه‏ی خود را برید 2510

Şeytan, bir oyunu gördü de iki yüz oyunu göremedi. O yüzden kendi evinin direğini kendisi kesti.

آتشی زد شب به کشت دیگران ** باد آتش را به کشت او بران‏

Gece vakti başkalarının ekinini ateşlemek istedi, fakat yel, ateşi kendi ekinine sürdü.

چشم بندی بود لعنت دیو را ** تا زیان خصم دید آن ریو را

Lânet, Şeytana bir gözbağı oldu, bu yüzden hileyi düşmanı olan Âdem’e ziyan sandı.

لعنت این باشد که کژبینش کند ** حاسد و خود بین و پر کینش کند

Lânet dediğin de işte insanı böyle ters görüşlü yapar. Hasetçi, kendini görür, beğenir, kindar bir hale gelir.

تا نداند که هر آن که کرد بد ** عاقبت باز آید و بر وی زند

Nihayet kötülüğün, sonunda dönüp kötülükte bulunana geleceğini, ona ziyan vereceğini anlamaz.

جمله فرزین بندها بیند بعکس ** مات بر وی گردد و نقصان و وکس‏ 2515

Kendisini mat edecek şeylerin hepsini aksine görür. Hâlbuki mat olan kendisidir, kendisi ziyan eder!

ز انکه گر او هیچ بیند خویش را ** مهلک و ناسور بیند ریش را

Çünkü kendisi bir hiçten ibaret olduğunu görse, yarasının öldürücü ve şiddetli olduğunu bilse,