بی‏تماشای صفتهای خدا ** گر خورم نان در گلو ماند مرا

چون گوارد لقمه بی‏دیدار او ** بی‏تماشای گل و گلزار او 3080

جز بر امید خدا زین آب خور ** کی خورد یک لحظه الا گاو و خر

آن که کالانعام بد بل هم اضل ** گر چه پر مکر است آن گنده بغل‏

مکر او سر زیر و او سر زیر شد ** روزگاری برد و روزش دیر شد

فکرگاهش کند شد عقلش خرف ** عمر شد چیزی ندارد چون الف‏

آن چه می‏گوید در این اندیشه‏ام ** آن هم از دستان آن نفس است هم‏ 3085

و انچه می‏گوید غفور است و رحیم ** نیست آن جز حیله‏ی نفس لئیم‏

ای ز غم مرده که دست از نان تهی است ** چون غفور است و رحیم این ترس چیست‏

شکایت گفتن پیر مردی به طبیب از رنجوریها و جواب گفتن طبیب او را

گفت پیری مر طبیبی را که من ** در زحیرم از دماغ خویشتن‏