تو بطی بر خشک و بر تر زنده‏ای ** نی چو مرغ خانه خانه کنده‏ای‏

تو ز کرمنا بنی آدم شهی ** هم به خشکی هم به دریا پا نهی‏

که حملناهم علی البحری به جان ** از حملناهم علی البر پیش ران‏

مر ملایک را سوی بر راه نیست ** جنس حیوان هم ز بحر آگاه نیست‏ 3775

تو به تن حیوان به جانی از ملک ** تا روی هم بر زمین هم بر فلک‏

تا به ظاهر مثلکم باشد بشر ** با دل یوحی إلیه دیده‏ور

قالب خاکی فتاده بر زمین ** روح آن گردان بر این چرخ برین‏

ما همه مرغابیانیم ای غلام ** بحر می‏داند زبان ما تمام‏

پس سلیمان بحر آمد ما چو طیر ** در سلیمان تا ابد داریم سیر 3780

با سلیمان پای در دریا بنه ** تا چو داود آب سازد صد زره‏