در لحد کاین چشم را خاک آگند ** هستت آن چه گور را روشن کند

Mezarda bu göze toprak dolar. Mezarı aydınlatacak nurun var mı?

آن زمان که دست و پایت بر درد ** پر و بالت هست تا جان بر پرد

Bu elin, ayağın gidince canının uçması için kolun kanadın var mı?

آن زمان کاین جان حیوانی نماند ** جان باقی بایدت بر جا نشاند

Bu hayvani can kalmayınca yerine koymak için baki bir cana sahip misin?

شرط من جا بالحسن نه کردن است ** این حسن را سوی حضرت بردن است‏

Şart, iyilik etmek değil, iyilikle gelmek, bu iyiliği Allah’a götürmektir.

جوهری داری ز انسان یا خری ** این عرضها که فنا شد چون بری‏ 945

İnsanlıktan mı bir cevhere sahipsin, eşeklikten mi? Bu ârazlar yok olunca nasıl götüreceksin ki?

این عرضهای نماز و روزه را ** چون که لا یبقی زمانین انتفی‏

Bu namaz ve oruç arazlarını Allah’a nasıl ileteceksin ki? Çünkü araz, iki zaman zarfında baki kalmaz, yok olup gider, bir anlıktır.

نقل نتوان کرد مر اعراض را ** لیک از جوهر برند امراض را

Arazları götürmeye imkân yoktur. Fakat cevherden hastalıkları giderirler.

تا مبدل گشت جوهر زین عرض ** چون ز پرهیزی که زایل شد مرض‏

Bu suretle de cevher, bu hastalık arazlarından kurtulur, değişir. Perhiz yüzünden hastalığın geçmesi gibi.

گشت پرهیز عرض جوهر به جهد ** شد دهان تلخ از پرهیز شهد

Perhiz arazı, çalışmalarıyla cevher olur; acı ağız perhizle tatlılaşır.

از زراعت خاکها شد سنبله ** داروی مو کرد مو را سلسله‏ 950

Ziraatla topraklar ekinle, başakla dolar. Saç ilacı, örgü, örgü saç bitirir.