تا مثنا بشنوم من نام تو ** عاشقم برنام جان آرام تو

تا مثنا بشنوم من نام تو ** عاشقم برنام جان آرام تو 1350

De adını iki kere duyayım. Ben canıma can olan, ruhuma istirahat veren adına âşığım.

هرنبی زان دوست دارد کوه را ** تا مثنا بشنود نام ترا

Her peygamber, senin adını iki kere duysun diye dağı sever.

آن که پست مثال سنگ لاخ ** موش را شاید نه ما را در مناخ

O alçak ve taşlık dağ, farenin, yurdu olmaya lâyıktır, bizim yurdumuz değil!

من بگویم او نگردد یار من ** بی صدا ماند دم گفتار من

Ben söyleyeyim de o bana yâr olmasın, sözlerim cevapsız kalsın, sesime ses bile vermesin ha!

با زمین آن به که هموارش کنی ** نیست همدم با قدم یارش کنی

Öyle dağı yerle yeksan etmek… İnsana hemdem olmadığından onu ayaklar altına atıp ezmek daha iyi!

گفت ای نوح ار تو خواهی جمله را ** حشر گردانم بر آرم از ثری 1355

Allah: “Ey Nuh, eğer istiyorsan bütün boğulanları yeniden ve tekrar dirilteyim, yeryüzüne getireyim.

بهر کنعانی دل تو نشکنم ** لیکت از احوال آگه می‌کنم

Senin hatırını bir Kenan için kırmam ben. Fakat seni ahvalden haberdar ediyorum” dedi.

گفت نه نه راضیم که تو مرا ** هم کنی غرقه اگر باید ترا

Nuh, “Hayır hayır… Eğer beni de gark etmek istesen yine hükmüne razıyım.

هر زمانم غرقه می‌کن من خوشم ** حکم تو جانست چون جان می‌کشم

Her an beni gark et. Hoşlanırım bundan, hükmün cana benzer, canla başla razıyım.

ننگرم کس را وگر هم بنگرم ** او بهانه باشد و تو منظرم

Hiç kimseciğe bakmam, bakmam bile o bakış bahanedir, gördüğüm sensin.