کاهلم چون آفریدی ای ملی ** روزیم ده هم ز راه کاهلی

Yarabbi, mademki beni tembel yarattın, rızkımı da tembelliğime bakarak ben çalışmadan ver.

کاهلم من سایه‌ی خسپم در وجود ** خفتم اندر سایه‌ی این فضل و جود 1455

Yarabbi, ben tembelim varlık gölgesine yıkılmış, yatmışım. Bu ihsan ve cömertlik gölgesinde uyuyorum.

کاهلان و سایه‌خسپان را مگر ** روزیی بنوشته‌ای نوعی دگر

Tembellerle gölgelikte uyuyanlara da elbette başka çeşitte bir rızık vermişsindir.

هر که را پایست جوید روزیی ** هر که را پا نیست کن دلسوزیی

Ayağı olan rızık arar, ayağı olmayansa yanıp yakılır, durur.

رزق را می‌ران به سوی آن حزین ** ابر را باران به سوی هر زمین

O hüzün sahibinin rızkını da ayağına götür, bulutu yeryüzüne doğru sür!

چون زمین را پا نباشد جود تو ** ابر را راند به سوی او دوتو

Yeryüzünün ayağı olmadığından cömertliğin, bulutu ona doğru iki kat sürüp durmakta.

طفل را چون پا نباشد مادرش ** آید و ریزد وظیفه بر سرش 1460

Çocuğun ayağı olmadığı için anası gelir, çocuğun başına nimet ve ihsanlarını yağdırır.

روزیی خواهم بناگه بی تعب ** که ندارم من ز کوشش جز طلب

Yarabbi, senden zahmetsiz, eziyetsiz ve ummadığım bir rızık istiyorum. Zaten istemek den başka bir şeye çalıştığım nerede ki?”

مدت بسیار می‌کرد این دعا ** روز تا شب شب همه شب تا ضحی

Birçok zaman gündüzleri geceye, geceleri ta kuşluk çağına kadar bu duayı eder dururdu.

خلق می‌خندید بر گفتار او ** بر طمع‌خامی و بر بیگار او

Halk, onun sözlerine, ham tamahına, bu çalışıp çabalamasına gülerdi.