گر بگویم متهم دارد مرا ** ور نگویم جد شود این ماجرا

Bir şey söylesem beni itham edecek. Fakat söylemesem de bu hastalık sahiden hastalık haline gelecek.

فال بد رنجور گرداند همی ** آدمی را که نبودستش غمی

Kötüye yorma, vehimlenme, insanı hiçbir hastalığı yokken hasta eder.

قول پیغامبر قبوله یفرض ** ان تمارضتم لدینا تمرضوا 1580

Kabul edilmesi farz olan Peygamber hadisidir bu: Hasta değilken kendinizi hasta gösterirseniz sahiden hastalanırsınız.

گر بگویم او خیالی بر زند ** فعل دارد زن که خلوت می‌کند

Hasta değilim desem, bu karı yalnız kalmayı istiyor, yapacağı bir iş var.

مر مرا از خانه بیرون می‌کند ** بهر فسقی فعل و افسون می‌کند

Beni evden atacak, sonra da ne kötülükte bulunacaksa bulunacak diyebilir” dedi.

جامه خوابش کرد و استاد اوفتاد ** آه آه و ناله از وی می‌بزاد

Hoca, yorganını çekip uzandı, ahlayıp puflamaya, inim inim inlemeye başladı.

کودکان آنجا نشستند و نهان ** درس می‌خواندند با صد اندهان

eksik

کین همه کردیم و ما زندانییم ** بد بنایی بود ما بد بانییم 1585

“Bunca işler işledik, bunca düzenler düzdük; yine de zindandayız. Kurduğumuz yapı, kötü yapıymış, biz de kötü kurucular!” diyorlardı.

دوم بار وهم افکندن کودکان استاد را کی او را از قرآن خواندن ما درد سر افزاید

Çocukların, bizim Kur’an okumamızdan hocanın baş ağrısı artıyor diye onu ikinci defa olarak vehme düşürmeleri

گفت آن زیرک که ای قوم پسند ** درس خوانید و کنید آوا بلند

O zeki çocuk, “Arkadaşlar, dersinizi bağıra bağıra okuyun” dedi.

چون همی‌خواندند گفت ای کودکان ** بانگ ما استاد را دارد زیان

Hepsi birden bağıra bağıra okumaya başlayınca dedi ki: “Çocuklar, bizim bağırmamız hocaya fena gelir.