-
آنک بیند این علامتها پدید ** چون نداند او شقی را از سعید
- Bu nişaneleri apaçık gören, nasıl olur da şakiyi saitten ayırt edemez.
-
داند و پوشد بامر ذوالجلال ** که نباشد کشف راز حق حلال 1670
- Bilir, tanır ama Allah sırrını açmak helâl olmadığından ululuk sahibi Allah’ın emriyle örter, gizler.
-
این سخن پایان ندارد آن فقیر ** از مجاعت شد زبون و تن اسیر
- Bu sözün sonu yoktur, gelelim hikâyeye: O yoksul, açlıktan zayıf, perişan bir hale geldi, harekete bile mecali kalmadı.
-
مضطرب شدن فقیر نذر کرده بکندن امرود از درخت و گوشمال حق رسیدن بی مهلت
- Ağaçtan armut koparmamayı nezreden yoksulun âciz kalıp koparması ve derhal Allah azabının gelip çatması
-
پنج روز آن باد امرودی نریخت ** ز آتش جوعش صبوری میگریخت
- Derviş tam beş gün armut ağacını silkmedi, fakat açlık ateşi de sabrını tüketmekteydi.
-
بر سر شاخی مرودی چند دید ** باز صبری کرد و خود را وا کشید
- Bir dalda birkaç armut gördü, fakat yine sabredip kendisini çekti.
-
باد آمد شاخ را سر زیر کرد ** طبع را بر خوردن آن چیر کرد
- Bu sırada bir rüzgâr geldi, dalı eğdi. Dervişin nefsi, onları yemeye yeltendi, galebe de etti.
-
جوع و ضعف و قوت جذب و قضا ** کرد زاهد را ز نذرش بیوفا 1675
- Açlık, zayıflık, bir yandan da takdir, zahidi nezrine vefadan alıkoydu.
-
چونک از امرودبن میوه سکست ** گشت اندر نذر وعهد خویش سست
- Ahdini bir yana bıraktı, daldaki armudu kopardı, yedi.
-
هم درآن دم گوشمال حق رسید ** چشم او بگشاد و گوش او کشید
- Fakat hemencecik Allah azabı erişti, gözünü açtı, kulağını çekti.
-
متهم کردن آن شیخ را با دزدان وبریدن دستش را
- Şeyhi de hırsızlarla beraber görerek hırsız sanıp elini kesmeleri
-
بیست از دزدان بدند آنجا و بیش ** بخش میکردند مسروقات خویش
- Yirmi tane yahut daha fazla hırsız, oraya gelip konmuştu. Çaldıkları şeyleri aralarında pay ediyorlardı.