جوع و ضعف و قوت جذب و قضا ** کرد زاهد را ز نذرش بی‌وفا

جوع و ضعف و قوت جذب و قضا ** کرد زاهد را ز نذرش بی‌وفا 1675

Açlık, zayıflık, bir yandan da takdir, zahidi nezrine vefadan alıkoydu.

چونک از امرودبن میوه سکست ** گشت اندر نذر وعهد خویش سست

Ahdini bir yana bıraktı, daldaki armudu kopardı, yedi.

هم درآن دم گوشمال حق رسید ** چشم او بگشاد و گوش او کشید

Fakat hemencecik Allah azabı erişti, gözünü açtı, kulağını çekti.

متهم کردن آن شیخ را با دزدان وبریدن دستش را

Şeyhi de hırsızlarla beraber görerek hırsız sanıp elini kesmeleri

بیست از دزدان بدند آنجا و بیش ** بخش می‌کردند مسروقات خویش

Yirmi tane yahut daha fazla hırsız, oraya gelip konmuştu. Çaldıkları şeyleri aralarında pay ediyorlardı.

شحنه را غماز آگه کرده بود ** مردم شحنه بر افتادند زود

Birisi şahneye haber vermişti. Derhal şahnenin adamları oraya gelip hepsini yakaladılar.

هم بدان‌جا پای چپ و دست راست ** جمله را ببرید و غوغایی بخاست 1680

Cellât, oracıkta hepsinin sol ayaklarıyla sağ ellerini kesmeye başladı. Bir gürültüdür koptu.

دست زاهد هم بریده شد غلط ** پاش را می‌خواست هم کردن سقط

O arada zahidin eli de yanlışlıkla kesildi. Cellât, ayağını kesmek üzereyken,

در زمان آمد سواری بس گزین ** بانگ بر زد بر عوان کای سگ ببین

Rütbesi pek büyük bir atlı gelip yetişti, cellâda “Behey köpek kendine gel.

این فلان شیخست از ابدال خدا ** دست او را تو چرا کردی جدا

Bu, filan Şeyhtir, Allah abdalıdır. Neden onun elini kestin?” diye bağırdı.

آن عوان بدرید جامه تیز رفت ** پیش شحنه داد آگاهیش تفت

Cellât, elbisesini yırtıp giderek yana yakıla şahneye hali anlattı.