حس را بی‌خواب خواب اندر کند ** تا که غیبیها ز جان سر بر زند

Gayba mensup sırlar, can âleminden zuhur etsin diye duyguları zahirî olmayan bir uykuya daldırır da,

هم به بیداری ببینی خوابها ** هم ز گردون بر گشاید بابها

İnsan uyanıkken rüyalar da görür, insana gök kapıları da açılır.

قصه‌ی خواندن شیخ ضریر مصحف را در رو و بینا شدن وقت قرائت

Kör Şeyhin Kur’an’ı yüzünden okuması ve Kur’an okurken gözlerinin görmesi

دید در ایام آن شیخ فقیر ** مصحفی در خانه‌ی پیری ضریر 1835

Yoksul şeyhin biri, bir vakitler kör bir pirin evinde bir mushaf gördü.

پیش او مهمان شد او وقت تموز ** هر دو زاهد جمع گشته چند روز

Temmuz ayı idi, ona mihman olmuştu: O iki zâhit, birkaç gün bir araya gelmişlerdi.

گفت اینجا ای عجب مصحف چراست ** چونک نابیناست این درویش راست

Kendi kendisine “Burada mushafın ne işi var? Bu adam kör” dedi.

اندرین اندیشه تشویشش فزود ** که جز او را نیست اینجا باش و بود

Bu düşünceye düştü, huzuru kaçtı; “Burada bu körden başka kimse de yok, bu ne iş?

اوست تنها مصحفی آویخته ** من نیم گستاخ یا آمیخته

Burada yalnız o var, bir de buraya mushaf koymuş. Ben ne bunağım, ne sersem…

تا بپرسم نه خمش صبری کنم ** تا به صبری بر مرادی بر زنم 1840

Onun için hiçbir şey sormayayım, sabredeyim de sabırla muradıma erişeyim” dedi.

صبر کرد و بود چندی در حرج ** کشف شد کالصبر مفتاح الفرج

Sabretti, bir müddet gönlü sıkıldı, fakat nihayet meseleyi anladı. Çünkü sabır, genişliğin anahtarıdır.

صبرکردن لقمان چون دید کی داود حلقه‌ها می‌ساخت از سال کردن با این نیت کی صبر از سال موجب فرج باشد

Lokman’ın Davud aleyhisselâm’ı demir halkalar yaparken görüp merak etmesi, sabredersem elbette anlarım diye sormayıp sabretmesi

رفت لقمان سوی داود صفا ** دید کو می‌کرد ز آهن حلقه‌ها

Lokman, tertemiz Davud’un yanına gitmiş, onun demir halkalar yapmakta olduğunu görmüştü.