زین سبب نبود ولی را اعتراض ** هرچه بستاند فرستد اعتیاض

Allah, ne alırsa ona karşılık ihsanda bulunur. Velî bu sebeple Allah’a itiraz etmez.

گر بسوزد باغت انگورت دهد ** در میان ماتمی سورت دهد

Bağını mı yaktı? Sana bir bağ dolusu üzüm ihsan eder; yas içinde neşe verir.

آن شل بی‌دست را دستی دهد ** کان غمها را دل مستی دهد

O elsiz çolağa da el verir, gamlara maden olan kişiye neşeli, sarhoş bir gönül bağışlar.

لا نسلم و اعتراض از ما برفت ** چون عوض می‌آید از مفقود زفت 1875

Kaybettiğimiz şey büyük ve değerli bir şey bile olsa mademki bize karşılık olarak ihsanlarda bulunuyor, şu halde itiraz etmemize imkân yok.

چونک بی آتش مرا گرمی رسد ** راضیم گر آتشش ما را کشد

Ortada ateş olmadığı halde bana hararet verdikten, beni ısıttıktan sonra ateşimi söndürse de razıyım.

بی چراغی چون دهد او روشنی ** گر چراغت شد چه افغان می‌کنی

Mademki mumsuz da aydınlık vermekte, mumun sönüşüne neye feryat ediyorsun?

صفت بعضی اولیا کی راضی‌اند باحکام و لابه نکنند کی این حکم را بگردان

Bazı veliler, Allah hükümlerine razı olurlar Yarabbi, bu hükmü çevir diye niyaz etmezler

بشنو اکنون قصه‌ی آن ره‌روان ** که ندارند اعتراضی در جهان

Şimdi, dünyada hiç itiraz etmeyen yolcuların hallerini işit.

ز اولیا اهل دعا خود دیگرند ** که همی‌دوزند و گاهی می‌درند

Velîlerden dua edenler, gâh diken, gâh sökenler var. Bunlar başka.

قوم دیگر می‌شناسم ز اولیا ** که دهانشان بسته باشد از دعا 1880

Bir de velilerden öylelerini tanırım ki ağızları yumulmuştur, hiç dua etmezler.

از رضا که هست رام آن کرام ** جستن دفع قضاشان شد حرام

O, ulular, Allah hükümlerine razı olmuşlardır, takdirin def’ine çalışmak onlara haramdır.