بشنو اکنون قصه‌ی آن ره‌روان ** که ندارند اعتراضی در جهان

Şimdi, dünyada hiç itiraz etmeyen yolcuların hallerini işit.

ز اولیا اهل دعا خود دیگرند ** که همی‌دوزند و گاهی می‌درند

Velîlerden dua edenler, gâh diken, gâh sökenler var. Bunlar başka.

قوم دیگر می‌شناسم ز اولیا ** که دهانشان بسته باشد از دعا 1880

Bir de velilerden öylelerini tanırım ki ağızları yumulmuştur, hiç dua etmezler.

از رضا که هست رام آن کرام ** جستن دفع قضاشان شد حرام

O, ulular, Allah hükümlerine razı olmuşlardır, takdirin def’ine çalışmak onlara haramdır.

در قضا ذوقی همی‌بینند خاص ** کفرشان آید طلب کردن خلاص

Bunlar, kaza ve kaderde hususi bir zevk bulurlar, bundan kurtulmayı dilemek onlarca küfürdür.

حسن ظنی بر دل ایشان گشود ** که نپوشند از عمی جامه‌ی کبود

Allah bunların gönlüne öyle bir hüsnü zan vermiştir ki derde düşüp hiç yaslanmazlar, gök renkli yas elbisesi giymezler.

سال کردن بهلول آن درویش را

Behlûl’ün dervişe sual sorması

گفت بهلول آن یکی درویش را ** چونی ای درویش واقف کن مرا

Behlül, dervişin birine “Derviş, nasılsın? Anlat bakalım?” dedi.

گفت چون باشد کسی که جاودان ** بر مراد او رود کار جهان 1885

Derviş, Dünyadaki işler daima bir adamın dilediği gibi olur;

سیل و جوها بر مراد او روند ** اختران زان سان که خواهد آن شوند

Seller, ırmaklar muradınca akar, yıldızlar hükmünce hükmeder;

زندگی و مرگ سرهنگان او ** بر مراد او روانه کو بکو

Hayatla ölüm, ona çavuş olur, emrine uyup dilediği yere gider.