دانه‌ی پرمغز با خاک دژم ** خلوتی و صحبتی کرد از کرم

İçi dolu olan tane kara toprağa ulaşır, toprakta halvet eder, toprakta sohbet eder,

خویشتن در خاک کلی محو کرد ** تا نماندش رنگ و بو و سرخ و زرد

Kendisini toprakta tamamıyla mahveder; nihayet ne sarı, ne kırmızı rengi kalır, kokusu da mahvolur da,

از پس آن محو قبض او نماند ** پرگشاد و بسط شد مرکب براند

Tamamıyla mahvolur kabza eriştikten sonra kol kanat açar, basta erişir, atını sürmeye başlar.

پیش اصل خویش چون بی‌خویش شد ** رفت صورت جلوه‌ی معنیش شد 2070

Aslının önünde varlığından geçince suret ortadan gider, manası cilvelenir.

سر چنین کردند هین فرمان تراست ** تف دل از سر چنین کردن بخاست

Hüküm senin diye baş eğdiler. Onların bu baş eğmelerinden öyle hararetlendim, gönlümden öyle bir ateş çıktı ki!

ساعتی با آن گروه مجتبی ** چون مراقب گشتم و از خود جدا

Bir zaman o seçilmiş kişilerle murakabeye daldım, kendimden geçtim.

هم در آن ساعت ز ساعت رست جان ** زانک ساعت پیر گرداند جوان

O zaman canım, zamandan kurtuldu. Zaman insanı gençken kocaltır.

جمله تلوینها ز ساعت خاستست ** رست از تلوین که از ساعت برست

Bütün renkten renge girişler, zamandan meydana gelir. Zamandan kurtulan, renkten renge girmekten de kurtulur.

چون ز ساعت ساعتی بیرون شوی ** چون نماند محرم بی‌چون شوی 2075

Bir zaman, zamandan, zaman kaydından kurtuldun mu keyfiyet kalmaz, keyfiyetsiz Allah’a mahrem olursun.

ساعت از بی‌ساعتی آگاه نیست ** زانکش آن سو جز تحیر راه نیست

Zaman zamansızlığı bilmez. Zamansızlık âlemine varmak için hayretten başka yol yoktur.