زین کمین بی صبر و حزمی کس نرست ** حزم را خود صبر آمد پا و دست

Bu pusudan sabır ve ihtiyat etmeksizin kimse kurtulmadı. Sabır da ihtiyatın eli ayağıdır.

حزم کن از خورد کین زهرین گیاست ** حزم کردن زور و نور انبیاست

İhtiyatta bulun, bu zehirli otu yeme. İhtiyata riayet, peygamberlerin kuvvetinden, nurundandır.

کاه باشد کو به هر بادی جهد ** کوه کی مر باد را وزنی نهد 215

Her yelden oynayıp duran samandır. Dağ, hiç yele ehemmiyet verir mi?

هر طرف غولی همی‌خواند ترا ** کای برادر راه خواهی هین بیا

Her yanda bir gulyabani, seni çağırır, “Kardeş, gel, yol istiyorsan işte buracıkta.

ره نمایم همرهت باشم رفیق ** من قلاووزم درین راه دقیق

Yoldaş, sana yol göstereyim, yoldaşın olayım. Bu ince yolda ben sana kılavuzum” der.

نه قلاوزست و نه ره داند او ** یوسفا کم رو سوی آن گرگ‌خو

Fakat ne kılavuzdur o, ne de yol bilir. Yusuf, o kurt huylunun yanına az var!

حزم این باشد که نفریبد ترا ** چرب و نوش و دامهای این سرا

İhtiyat ona derler ki seni bu dünyanın yağlı, ballı şeyleri, bu âlemin tuzakları, hileleri aldatmasın.

که نه چربش دارد و نه نوش او ** سحر خواند می‌دمد در گوش او 220

Çünkü bu âlemin ne tadı vardı, ne tuzu. Sihir okur da kulağına üfler durur.

که بیا مهمان ما ای روشنی ** خانه آن تست و تو آن منی

“Ey nur gibi apaydın adam, ev senin sen de benimsin” der.

حزم آن باشد که گویی تخمه‌ام ** یا سقیمم خسته‌ی این دخمه‌ام

İhtiyat ona derler ki “Midem dolgun tokum”, yahut “Hastayım, bu mezardan hastalandım”,