اولش پوشیده باشد و آخر آن ** عاقل و جاهل ببیند در عیان

گر نبینی واقعه‌ی غیب ای عنود ** حزم را سیلاب کی اندر ربود 2200

حزم چه بود بدگمانی بر جهان ** دم بدم بیند بلای ناگهان

تصورات مرد حازم

آنچنانک ناگهان شیری رسید ** مرد را بربود و در بیشه کشید

او چه اندیشد در آن بردن ببین ** تو همان اندیش ای استاد دین

می‌کشد شیر قضا در بیشه‌ها ** جان ما مشغول کار و پیشه‌ها

آنچنانک از فقر می‌ترسند خلق ** زیر آب شور رفته تا به حلق 2205

گر بترسندی از آن فقرآفرین ** گنجهاشان کشف گشتی در زمین

جمله‌شان از خوف غم در عین غم ** در پی هستی فتاده در عدم

دعا و شفاعت دقوقی در خلاص کشتی

چون دقوقی آن قیامت را بدید ** رحم او جوشید و اشک او دوید