پیش ازین گفتیم بعضی حال او ** لیک تعویق آمد و شد پنج‌تو

Bundan önce onun bazı hallerini söylemiştik. Fakat araya başka şeyler girdi, bu hikâye de öylece kaldı gitti.

هم بگوییمش کجا خواهد گریخت ** چون ز ابر فضل حق حکمت بریخت

Şimdi onun hali neye vardı; Allah’ın lütuf ve ihsan bulutundan hikmet yağmuru yağınca o yoksul ne oldu?

صاحب گاوش بدید و گفت هین ** ای بظلمت گاو من گشته رهین 2310

Öküzün sahibi onu görüp “Ey karanlıkta benim öküzümü aşıran, borçlusun bana sen.

هین چراکشتی بگو گاو مرا ** ابله طرار انصاف اندر آ

Neden benim öküzümü kestin be ahmak hilebaz, nerede insafın?” dedi.

گفت من روزی ز حق می‌خواستم ** قبله را از لابه می‌آراستم

Adam, “Ben Allah’tan rızık istiyor, kıbleyi niyazımla bezeyip duruyorum.

آن دعای کهنه‌ام شد مستجاب ** روزی من بود کشتم نک جواب

Zamanlarca edip durduğum dua kabul edildi. O, benim rızkımdı, tutup kestim, işte sana cevap” dediyse de

او ز خشم آمد گریبانش گرفت ** چند مشتی زد به رویش ناشکفت

Öküz sahibi yakasına sarıldı, sabredemedi, yüzüne de birkaç sille vurdu.

رفتن هر دو خصم نزد داود علیه السلام

Her iki düşmanın da Davud Peygamber aleyhisselâm’ın yanına gitmesi

می‌کشیدش تا به داود نبی ** که بیا ای ظالم گیج غبی 2315

Çeke çeke Davud Peygamber’in yanına kadar götürdü. “ Gel bakalım zalim ahmak.

حجت بارد رها کن ای دغا ** عقل در تن آور و با خویش آ

Saçma sapan lâfları bırak azgın herif. Aklını başına al, kendine gel!

این چه می‌گویی دعا چه بود مخند ** بر سر و و ریش من و خویش ای لوند

Bu ne çeşit dua? Âlemi bana da güldürme, kendini de maskara etme!” diyordu.